халадзець, ; незак.

  1. Станавіцца халодным, халаднейшым.

    • У канцы лета раніцы халадзеюць.
    • Рукі халадзеюць.
  2. перан. Адчуваць холад ад моцнага хвалявання, страху і пад.

    • Кроў халадзее ў жылах.

|| зак. пахаладзець, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)