Verbum

чакаць, ✂; незак.

1. Знаходзіцца дзе-н., затрымлівацца, разлічваючы на чый-н. прыход, на маючае адбыцца што-н.

   • Ч. таварыша.
   • Аўтобус чакаў пасажыраў.
   • Гаспадара чакала новая кватэра.

2. Спадзявацца, прадбачваць што-н., разлічваць на што-н.

   • Ён ужо нічога добрага не чакаў.
   • Ч. вясцей.
   • Ён не чакаў сустрэць тут знаёмага.

3. Быць наканаваным каму-н., прадбачыцца (пераважна аб чым-н. непрыемным).

   • Яго чакалі непрыемнасці.
   • Ніхто не ведае, што яго чакае.

4. чакай(це): Ужыв. як пагроза, як папярэджанне: я табе дам! Я табе пакажу! і пад.

   • Зноў падмануў? Ну чакай жа!

◊

• Не чакай дабра — пра магчымасць бяды, непрыемнасці ад каго-, чаго-н.

• Чакаць з мора пагоды (разм. неадабр.) — спадзявацца, разлічваць на што-н., застаючыся пасіўным; безнадзейна чакаць.

• Чакаць не дачакацца (разм.) — з нецярпеннем, прагна чакаць.

|| наз. чаканне, ✂.