чайнік, ✂, м.

Пасудзіна з носікам і ручкай для заваркі чаю або для гатавання вады.

  • На пліце кіпеў ч.

|| памянш. чайнічак, ✂.

|| прым. чайнікавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)