чай назоўнік | мужчынскі род
-
Вечназялёная расліна, высушанае і спецыяльна апрацаванае лісце якой пры заварцы дае духмяны танізіруючы напітак.
- Плантацыя чаю.
-
Высушанае, здробленае і спецыяльна апрацаванае лісце такой расліны.
- Заварыць ч.
- Індыйскі ч.
- Моцны ч.
-
Настой на травах, карэнні, кветках, які замяняе такі капітак і з’яўляецца лекавым сродкам.
- Ліпавы ч.
- Грудны ч.
-
Чаяпіцце, чаяванне.
- Запрасіць на ч.
На чай (даваць, браць) (размоўнае) — грошы за дробныя паслугі (чаявыя).
|| прыметнік: чайны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)