чадзіць, ✂; незак.

  1. Утвараць чад, куродымець, курэць.

    • Лямпа чадзіць.
    • Печ чадзіць.

  2. Напускаць чаду, дыму.

    • Не чадзі ты папяросай.

|| зак. начадзіць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)