хадзячы прыметнік
-
Які можа хадзіць на ўласных нагах.
- Х. хворы.
-
Шырокавядомы, шырокаўжывальны.
- Х. выраз.
-
Які з’яўляецца жывым увасабленнем пэўных якасцей (размоўнае).
- Хадзячая энцыклапедыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)