хадзячы, ✂.

  1. Які можа хадзіць на ўласных нагах.

    • Х. хворы.

  2. Шырокавядомы, шырокаўжывальны.

    • Х. выраз.

  3. Які з’яўляецца жывым увасабленнем пэўных якасцей (разм.).

    • Хадзячая энцыклапедыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)