хадайнік назоўнік | мужчынскі род
-
Той, хто хацайнічае за каго-н. (размоўнае).
-
Асоба, якая вядзе чыю-н. справу ў судах (устарэлае).
|| жаночы род: хадайніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
хадайнік назоўнік | мужчынскі род
Той, хто хацайнічае за каго-н. (размоўнае).
Асоба, якая вядзе чыю-н. справу ў судах (устарэлае).
|| жаночы род: хадайніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)