хадайнік назоўнік | мужчынскі род

  1. Той, хто хацайнічае за каго-н. (размоўнае).

  2. Асоба, якая вядзе чыю-н. справу ў судах (устарэлае).

|| жаночы род: хадайніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)