чацвёрка, , ж.

  1. Лічба 4.

    • Напісаць чацвёрку.
  2. Школьная адзнака «добра» (разм.).

    • Атрымаць чацвёрку па хіміі.
  3. Запрэжка ў чатыры кані.

    • Пад’ехаць на чацвёрцы.
  4. Колькасць каго-, чаго-н. у чатыры адзінкі; чатыры аднародныя прадметы.

    • Ч. самалётаў.
  5. Назва чаго-н. абазначанага лічбай чатыры (трамвая, тралейбуса і пад.).

    • Ч. ходзіць па кароткім маршруце.

|| прым. чацвёрачны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)