Verbum

хацець, ✂; незак.

1. Мець жаданне, ахвоту да чаго-н., адчуваць патрэбу ў кім-, чым-н.

   • Х. спаць.

2. Імкнуцца да чаго-н., дамагацца чаго-н.

   • Чаго сабе не хочаш, таго і другому не зыч (прыказка).
   • Хачу, каб не хварэлі дзеці.
   • Хачу, каб людзі жылі мірна.

3. Мець намер зрабіць што-н.

   • Ён хацеў рамантаваць абутак.

4. Ужыв. для абазначэння магчымасці, імавернасці ажыццяўлення чаго-н. (разм.).

   • Хочаш — гуляй, а хочаш — спі.

5. З адноснымі займеннікамі і прыслоўямі ўтварае спалучэнні са значэннем азначальнасці: кожны, усякі (прадмет, месца, час і пад.).

   • Ён рабіў, што хацеў, хадзіў, куды хацеў.