хаця, (разм.).

  1. злуч. уступальны. уступальны. Падпарадкоўвае даданыя ўступальныя сказы, выступаючы ў значэнні: нягледзячы на тое, што.

    • Сонца грэла моцна, х. была ўжо восень.
  2. часц. ўзмацняльна-вылучальная. Самае меншае, ва ўсякім выпадку.

    • Вы ж х. не спазняйцеся.
  3. часц. ўзмацняльна-абмежавальная (звычайна ў спалучэнні з часц. «б») Нічога больш, акрамя гэтага, усяго толькі.

    • Х. б глыточак вады глынуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)