хабарніцтва, ✂, н.

Службовае злачынства, звязанае з атрыманнем або дачай хабару.

  • Х. караецца законам.

|| прым. хабарніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)