Verbum

цэнтральны, ✂.

1. Які з’яўляецца цэнтрам (у 1 знач.).

2. Які знаходзіцца, размешчаны ў сярэдзіне, у цэнтры.

   • Цэнтральная вуліца.

3. Галоўны, кіруючы.

   • Цэнтральная ўлада.

4. Асноўны, найбольш істотны.

   • Цэнтральная тэма.

5. Які прыводзіць у дзеянне, абслугоўвае ўсю сістэму.

   • Цэнтральнае ацяпленне.

○

• Цэнтральны вугал — вугал, утвораны двума радыусамі якой-н. акружнасці.

• Стрэльба цэнтральнага бою — стрэльба, якая зараджаецца з задняй (казённай) часткі ствала.

• Цэнтральная нервовая сістэма — асноўная частка нервовай сістэмы ў пазваночных і чалавека, якая складаецца з галаўнога і спіннога мозгу.

|| наз. цэнтральнасць, ✂.