цэнтралізм, ​, м.

Сістэма кіравання, пры якой мясцовыя ўстановы, органы падпарадкаваны цэнтральнай ўладзе, цэнтру (у 5 знач.).

|| прым. цэнтралісцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)