цэмент, ✂, м.

  1. Мінеральнае парашкападобнае рэчыва, здольнае ўтвараць з вадой масу, якая хутка зацвердзявае; служыць для вырабу бетону і будаўнічых раствораў.

    • Ц. баіцца вільгаці.

  2. Касцяная тканка, якая пакрывае корань і шыйку зуба.

  3. Матэрыял, які ўжыв. для пламбавання зубоў.

|| прым. цэментны, ✂ і цэментавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)