Verbum

цэлы прыметнік

1. Які поўнасцю ахоплівае што-н. — у прасторы, часе, колькасці.

   • Прыбыў ц. полк салдат.

2. Такі, ад якога нічога не аддзелена.

   • На чыстым абрусе ляжаў ц. бохан хлеба.

3. Аб вялікай колькасці, вялікіх памерах, аб’ёме чаго-н.

   • Ц. кавалак сала.
   • Цэлая гара камення.
   • Ц. мех бульбы.

4. Не пашкоджаны, не знішчаны, не сапсаваны; не зношаны, не дзіравы.

   • Пасля пажару хата засталася цэлая.
   • Чаравікі былі старыя, але цэлыя.

5. Жывы, здаровы, не паранены.

   • Ц. вярнуўся з вайны.

6. цэлае: Што-н. адзінае, непадзельнае.

   • Адзінае ц.
   • Цэлы лік або цэлае — лік, які складаецца з цэлых адзінак, які не мае дробу.

У цэлым — 1) ва ўсёй сукупнасці, цалкам; 2) увогуле, без падрабязнасцей.