царква, ✂, ж.

  1. Аб’яднанне паслядоўнікаў той або іншай рэлігіі, арганізацыя, якая ведае рэлігійным жыццём; рэлігійная абшчына.

    • Праваслаўная ц.

  2. Памяшканне, у якім адбываецца набажэнства; храм.

    • Пабудавалі новую царкву.

|| памянш. цэркаўка, ✂.

|| прым. царкоўны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)