цаліна, , ж.

  1. Зямля, якая ніколі не апрацоўвалася.

    • Узнімаць цаліну.
  2. Тое, што і цалік.

  3. перан. Недаследаваная, нявывучаная галіна чаго-н.

|| прым. цалінны, .

  • Цалінныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)