цацка, , ж.

  1. Прадмет, прызначаны для гульні, аздобы, упрыгожання.

    • Магазін дзіцячых цацак.
    • Ёлачныя цацкі.
  2. Што-н. вельмі прыгожае, цікава аздобленае.

    • Не кватэра, а ц.
  3. перан. Той, кім распараджаюцца па ўласнаму жаданню, хто служыць каму-н. для пацех.

    • Быць цацкай у чужых руках.
  4. Аб тым, што з’яўляецца прадметам клопату, непрыемнасці (разм.).

    • Параніў руку — зрабіў сабе цацку.

|| памянш. цацачка, .

|| прым. цацачны, .

  • Ц. магазін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)