цаца назоўнік | жаночы род | размоўнае

  1. Рэч, якая служыць для забаўляння дзяцей; цацка.

  2. Пра спакойнае, паслухмянае дзіця.

    • Ц.-хлопчык, слухае маму.

  3. Пра таго, хто важнічае, мае вялікія прэтэнзіі (неадабральнае).

    • О, гэта добрая ц.!
    • Цаца-цаца, ды ў кішэнь (размоўнае) — пра таго, хто не праміне ўзяць чужое.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)