бутэ́лька, , ж.

  1. Шкляная пасудзіна для вадкасцей, звычайна цыліндрычнай формы з вузкім горлам.

    • Б. ліманаду.
  2. Руская мера вадкасцей, роўная О,6 л.

  • Заглядваць у бутэльку (разм. іран.) — часта выпіваць, напівацца.

  • Лезці ў бутэльку (разм. неадабр.) — злавацца на каго-н., звычайна беспадстаўна.

|| памянш. бутэлечка, .

|| прым. бутэлечны, .

  • Бутэлечнае піва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)