бусак

назоўнік | мужчынскі род

Доўгі шост з металічным вострыём і крукам на канцы.

  • Пажарны б.

|| прыметнік: бусачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)