буры́ць, ​; незак.

  1. Разбураць, рушыць.

    • Б. стары хлеў.
  2. Свідраваць, прабіваць грунт спецыяльным інструментам.

|| зак. прабурыць, ✂.

|| наз. бурэнне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)