буркаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
Невыразна, з адценнем незадаволенасці гаварыць што-н.
|| аднакратны дзеяслоў: буркнуць.
- Стары штосьці буркнуў і пайшоў у хату.
|| назоўнік: бурканне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)