бурчаць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Сярдзіта мармытаць, бубніць.
- Нездаволена б.
-
Выказваць неэдавальненне або пагрозу, утвараючы глухія гукі (пра жывёл).
-
Бурліць.
- У жываце бурчыць (безасабовая форма).
|| назоўнік: бурчанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)