бурчаць

дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Сярдзіта мармытаць, бубніць.

    • Нездаволена б.

  2. Выказваць неэдавальненне або пагрозу, утвараючы глухія гукі (пра жывёл).

  3. Бурліць.

    • У жываце бурчыць (безасабовая форма).

|| назоўнік: бурчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)