бурбалка

назоўнік | жаночы род

Паветраны шарык на вадзе або іншай вадкасці.

  • Пускаць бурбалкі (размоўнае) — тануць, тапіцца, гінуць у вадзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)