бу́ра, ✂,
-
Вецер вялікай разбуральнай сілы, звычайна з дажджом або снегам.
- Разгулялася б.
-
перан. Пра бурнае развіццё сацыяльных працэсаў у грамадстве.- Грымоты рэвалюцыйнай буры.
-
перан. , чаго або якая. Пра бурнае выяўленне пачуццяў.- Б. воплескаў.
-
Шум, крык.
- У хаце паднялася сапраўдная б.
- Магнітная бура — моцныя ваганні магнітнага поля Зямлі, звязаныя з уварваннем у каляземную прастору касмічных часціц.
- Бура ў шклянцы вады (
іран. ) — гарачая спрэчка з-за дробязных прычын.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)