бунтар назоўнік | мужчынскі род
-
Удзельнік бунту.
-
пераноснае значэнне: Неспакойны чалавек, які пратэстуе супраць чаго-н., заклікае да рашучых дзеянняў, да перавароту ў чым-н.
|| жаночы род: бунтарка.
|| прыметнік: бунтарскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)