бульбя́нік, ✂, м.

  1. зб. Націнне бульбы.

    • Б. пажоўк.

  2. Аладка з дранай сырой бульбы; дранік.

    • Напячы бульбянікаў.

  3. Той, хто вельмі любіць бульбяныя стравы (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)