Verbum

булава́, ​^✂, ж.

1. Кароткае жазло з патаўшчэннем на канцы ў выглядзе шара.

   • Атаманская б.

2. Гімнастычны ручны снарад, які мае выгляд бутэлькі з патаўшчэннем на вузкім канцы.

   • Практыкаванні з булавой.
   • І да булавы трэба галава (прыказка; разм.) — галава ва ўсякай справе патрэбна.

|| прым. булаўны, ✂.