буко́ліка, , ж. (спец.).

Жанр літаратурных твораў, у якіх ідэалізуецца побыт пастухоў і вясковае жыццё на лоне прыроды.

|| прым. букалічны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)