буйны

прыметнік

  1. Які складаецца з аднародных, больш чым сярэдняга памеру, адзінак; падкрэслена вялікі.

    • Буйное зерне.
    • Буйна (прыслоўе) пісаць.
    • Буйныя грошы.
    • Чалавек буйнога складу.

  2. Вялікі і эканамічна магутны.

    • Буйное промысловое прадпрыемства.
    • Б. капітал.

  3. Выдатны па значэнню, уплыву.

    • Б. спецыяліст.
    • Б. вучоны.

  4. Важны, сур’ёзны.

    • Буйная размова.

  5. Багаты, шчодры.

    • Буйная раса.

  6. Хуткі, магутны.

    • Б. рост зканомікі.

  7. Значны па выніках, больш па значэнню.

    • Буйная перамога.

|| назоўнік: буйнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)