буйны2 прыметнік
-
Які складаецца з аднародных, больш чым сярэдняга памеру, адзінак; падкрэслена вялікі.
- Буйное зерне.
- Буйна (прыслоўе) пісаць.
- Буйныя грошы.
- Чалавек буйнога складу.
-
Вялікі і эканамічна магутны.
- Буйное промысловое прадпрыемства.
- Б. капітал.
-
Выдатны па значэнню, уплыву.
- Б. спецыяліст.
- Б. вучоны.
-
Важны, сур’ёзны.
- Буйная размова.
-
Багаты, шчодры.
- Буйная раса.
-
Хуткі, магутны.
- Б. рост зканомікі.
-
Значны па выніках, больш па значэнню.
- Буйная перамога.
|| назоўнік: буйнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)