бух, выкл.

  1. Ужыв. для абазначэння глухота адрывістага гуку пры удары, стрэле і пад.

    • Прыцэліўся — б.!

  2. у знач. вык. Ужыв. у значэнні дзеясловаў: бухнуць ​2, бухнуцца і бухаць (разм.).

    • Разбегся і б. у раку.
    • Б. аб падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)