брыгадзі́р, ✂, м.

  1. Кіраўнік брыгады (у 2 і 3 знач.).

    • Калгасны б.

  2. Ваенны чын у рускай арміі ў 18 ст., сярэдні паміж палкоўнікам і генералам.

|| прым. брыгадзірскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)