брат назоўнік | мужчынскі род
-
Сын у адносінах да другіх дзяцей гэтых жа бацькоў.
- Родны б.
- Стрыечны б.
-
Усякі чалавек, якога яднае з тым, хто гаворыць, агульнасць радзімы, класавых інтарэсаў, становішча, умоў (высокае, высокага стылю).
- Браты па зброі.
-
Форма сяброўскага звароту да мужчыны (размоўнае).
-
Член рэлігійнай секты, абшчыны; манах (звычайна ў звароце).
-
іншае:
- Ваш брат (размоўнае) — вы і на вас падобныя.
- На брата (размоўнае) — на кожнага.
- Свой брат (размоўнае) — пра чалавека аднолькавага стану, становішча.
|| памяншальна-ласкальная форма: брацік і браток.
|| прыметнік: братні і брацкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)