брат, , м.

  1. Сын у адносінах да другіх дзяцей гэтых жа бацькоў.

    • Родны б.
    • Стрыечны б.
  2. Усякі чалавек, якога яднае з тым, хто гаворыць, агульнасць радзімы, класавых інтарэсаў, становішча, умоў (высок.).

    • Браты па зброі.
  3. Форма сяброўскага звароту да мужчыны (разм.).

  4. Член рэлігійнай секты, абшчыны; манах (звычайна ў звароце).

  • Ваш брат (разм.) — вы і на вас падобныя.

  • На брата (разм.) — на кожнага.

  • Свой брат (разм.) — пра чалавека аднолькавага стану, становішча.

|| памянш.-ласк. брацік, і браток, .

|| прым. братні, і брацкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)