браня

назоўнік | жаночы род

  1. У старадаўнасці: засцерагальнае металічнае адзенне воіна (панцыр, латы, кальчуга).

  2. Стальная абшыўка танка, баявога карабля, бронецягніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)