блука́ць, ✂; незак.

  1. Бязмэтна хадзіць, гуляць.

    • Б. па вуліцы.

  2. Пераязджаць з месца на месца, хадзіць у пошуках каго-, чаго-н.

    • Б. па свеце.

  3. перан. Пераходзіць з аднаго прадмета на другі, не спыняючыся на чым-н. (пра погляд, вочы, думкі).

    • Блукаюць думкі.

|| наз. блуканне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)