блат, ✂, м.

  1. Умоўная мова (арго) злодзеяў.

  2. Знаёмствы, сувязі, якія можна выкарыстаць у асабістых карысных інтарэсах (разм.).

    • Купіць па блату.

|| прым. блатны, ✂.

  • Блатная музыка.
  • Шайка блатных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)