бізу́н, ✂, м.

Плецены з раменных палосак арапнік або вітая з ільну, канапель пуга.

◊

  • Голы як бізун (разм.) — пра вельмі беднага чалавека.

  • Усыпаць бізуноў (разм.) — пакараць каго-н., адсцябаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)