біва́к, ✂, м.

  1. Прывал войск па-за населеным пунктам для адпачынку ці начлегу (гіст.).

  2. Стаянка альпіністаў, турыстаў (спец.).

|| прым. бівачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)