безумо́ўны, ​✂.

  1. Не абмежаваны ўмовамі; безагаворачны.

    • Безумоўнае падпарадкаванне.

  2. Бясспрэчны, несумненны.

    • Безумоўная перамога.

|| наз. безумоўнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)