безаблі́чны, .

Пазбаўлены індывідуальнасці, своеасаблівасці, характарных прыкмет.

  • Б. артыст.

|| наз. безаблічнасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)