безаблі́чны, ​.

Пазбаўлены індывідуальнасці, своеасаблівасці, характарных прыкмет.

  • Б. артыст.

|| наз. безаблічнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)