безабаронны

прыметнік

Няздольны абараніць сябе, пастаяць за сябе.

  • Б. чалавек.

|| назоўнік: безабароннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)