бестакто́ўнасць, ✂, ж.

  1. гл. бестактоўны.

  2. Бестактоўны ўчынак.

    • Не дазволіць бестактоўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)