бессмяротны прыметнік

  1. Які ніколі не памірае, вечна жывы.

    • Б. народ.

  2. Які застаецца назаўсёды ў памяці людзей, неўміручы (высокае, высокага стылю).

    • Б. подзвіг.
    • Бессмяротнае імя.

|| назоўнік: бессмяротнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)