бе́лы, ✂.

  1. Які мае колер снегу, крэйды.

    • Б. конь.
    • Белая бяроза.

  2. Светлы, ясны.

    • Белыя ночы.

  3. У першыя гады Савецкай улады: контррэвалюцыйны.

    • Разгром белых (наз.).

  4. Які мае белы колер скуры (пра расу).

◊

  • Белае мяса — цяляціна або курынае мяса.

  • Белая гарачка — цяжкае псіхічнае захворванне ў выніку алкагалізму.

  • Белы білет — пасведчанне аб няздольнасці выконваць ваеннаю службу.

  • Белы верш — верш без рыфмы.

  • Сярод белага дня (разм.) — удзень, днём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)