бе́глы,
-
Які ўратаваўся ўцёкамі (
гіст. ).- Б. селянін.
- Прытуліць беглага (у
знач. наз. )
-
Не вельмі ўважлівы, павярхоўны, хуткі, дастаткова свабодны.
- Б. позірк.
- Беглае чытанне.
Беглыя галосныя (
спец. ) — галосныя гукі о і е, якія ёсць у адных формах слова і знікаюць у другіх (напр. сон — сну).
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)