бегчы дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Хутка рухацца, перамяшчацца, рэзка адштурхоўваючыся ад зямлі нагамі.
- Б. па вуліцы.
- Б. трушком.
-
пераноснае значэнне: Імкліва перамяшчацца ў якім-н. напрамку, несупынна цячы патокам.
- Кроў бяжыць па жылах.
-
пераноснае значэнне: Праходзіць, працякаць (пра час, жыццё).
- Бягуць гады.
-
Ратавацца ўцёкамі.
- Б. з полону.
-
Пашырацца, даносіцца, далятаць, распаўсюджвацца (пра чуткі, звесткі).
- Добрая вестка ляжыць, а дрэнная па дарозе бяжыць (прыказка).
- Бегма (бягом) бегчы (размоўнае) — вельмі спяшацца; не ісці, а бегчы.
- Бегчы без аглядкі (размоўнае) — вельмі хутка бегчы.
- Бегчы (ісці) куды вочы гладзяць (размоўнае) — без пэўнага кірунку, не выбіраючы шляху.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)