біч​1, ✂, м.

  1. Бізун, сплецены з дробных раменьчыкаў.

    • Б. сатыры (перан.).

  2. Ударная частка некаторых механізмаў.

    • Бічы ў цапах.

  3. перан., каго-чаго. Бедства, няшчасце.

    • Брак — б. вытворчасці.

|| прым. бічавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)