біць,
-
Удараць, стукаць.
- Б. кувалдай.
- Святло б’е ў вочы (
перан. ).
-
у што. Ударамі ўтвараць гукі.
- Б. у бубен.
-
Ударамі адзначаць што
-н. , гучаць, вызвоньваць, званіць.- Гадзіннік б’е.
-
Ударамі, гукамі абазначаць што
-н. - Б. трывогу.
- Б.адбой.
-
Наносіць удары, збіваць каго
-н. - Б. гарэзу дубцом.
-
Наносіць паражэнне.
- Б. ворага.
-
Забіваць каго
-н. (жывёлу, птушакі пад. ).- Б. цюленяў.
-
Разбіваць, раздрабняць.
- Б. пасуду.
- Б. каменне.
-
Страляць, абстрэльваць.
- Б’юць гарматы па акопах.
- Стрэльба добра б’е.
-
У спартыўных гульнях — накіроўваць у цэль; пазбаўляць удзелу ў гульні.
- Б. па варотах.
- Б. ферзя.
-
перан. Едка высмейваць, крытыкаваць.- Словы паэта б’юць па бюракратызму.
-
каго (што). Трэсці (пра хваробу, страх
і пад. іразм. ).- Кашаль б’е.
-
Імкліва выцякаць адкуль
-н. - Струмень б’е.
- Жыццё б’е (
перан. ).
-
Вырабляць пэўным спосабам.
- Б. масла.
- Б. валёнкі.
Бібікі (лынды) біць (
разм. неадабр. ) — гультаяваць, бяздзейнічаць.Біць крыніцай — бурна развівацца.
Біць на што (
разм. ) — імкнуцца да чаго-н. Ногі біць (
разм. ) — натруджваць ногі працяглай і дарэмнай хадзьбою.Біць па кішэні (
разм. ) — уводзіць у страту.Біць (сябе) у грудзі (
разм. ) — клясціся, запэўніваць у чым-н. Біць паклоны (
разм. ) — нізка кланяцца каму-н. Біць у адну кропку — дамагацца аднаго чаго
-н. Біць у нос (
разм. неадабр. ) — патыхаць якім-н. вострым пахам.Як у бубен біць (
разм. ) — гаварыць пра што-н. гучна, адкрыта.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)