дзеяслоў | незакончанае трыванне
Удараць, стукаць.
- Б. кувалдай.
- Святло б’е ў вочы (пераноснае значэнне).
у што. Ударамі ўтвараць гукі.
- Б. у бубен.
Ударамі адзначаць што-н., гучаць, вызвоньваць, званіць.
- Гадзіннік б’е.
Ударамі, гукамі абазначаць што-н.
- Б. трывогу.
- Б.адбой.
Наносідь удары, збіваць каго-н.
- Б. гарэзу дубцом.
Наносіць паражэнне.
- Б. ворага.
Забіваць каго-н. (жывёлу, птушак і пад.).
- Б. цюленяў.
Разбіваць, раздрабняць.
- Б. пасуду.
- Б. каменне.
Страляць, абстрэльваць.
- Б’юць гарматы па акопах.
- Стрэльба добра б’е.
У спартыўных гульнях — накіроўваць у цэль; пазбаўляць удзелу ў гульні.
- Б. па воротах.
- Б. ферзя.
пераноснае значэнне: Едка высмейваць, крытыкаваць.
- Словы паэта б’юць па бюракратызму.
каго (што). Трэсці (пра хваробу, страх і пад. і размоўнае).
- Кашаль б’е.
Імкліва выцякаць адкуль-н.
- Струмень б’е.
- Жыццё б’е (пераноснае значэнне).
Вырабляць пэўным спосабам.
- Б. масла.
- Б. валёнкі.
Фразеалагізмы:
- Бібікі (лынды) біць (размоўнае неадабральнае) — гультаяваць, бяздзейнічаць.
- Біць крыніцай — бурна развівацца.
- Біць на што (размоўнае) — імкнуцца да чаго-н.
- Ногі біць (размоўнае) — натруджваць ногі працяглай і дарэмнай хадзьбою.
- Біць па кішэні (размоўнае) — уводзіць у страту.
- Біць (сябе) у грудзі (размоўнае) — клясціся, запэўніваць у чым-н.
- Біць паклоны (размоўнае) — нізка кланяцца каму-н.
- Біць у адну кропку — дамагацца аднаго чаго-н.
- Біць у нос (размоўнае неадабральнае) — патыхаць якім-н. вострым пахам.
- Як у бубен біць (размоўнае) — гаварыць пра што-н. гучна, адкрыта.
|| закончанае трыванне:
|| назоўнік:
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)