Verbum

біць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Удараць, стукаць.

   • Б. кувалдай.
   • Святло б’е ў вочы (пераноснае значэнне).

2. у што. Ударамі ўтвараць гукі.

   • Б. у бубен.

3. Ударамі адзначаць што-н., гучаць, вызвоньваць, званіць.

   • Гадзіннік б’е.

4. Ударамі, гукамі абазначаць што-н.

   • Б. трывогу.
   • Б.адбой.

5. Наносідь удары, збіваць каго-н.

   • Б. гарэзу дубцом.

6. Наносіць паражэнне.

   • Б. ворага.

7. Забіваць каго-н. (жывёлу, птушак і пад.).

   • Б. цюленяў.

8. Разбіваць, раздрабняць.

   • Б. пасуду.
   • Б. каменне.

9. Страляць, абстрэльваць.

   • Б’юць гарматы па акопах.
   • Стрэльба добра б’е.

10. У спартыўных гульнях — накіроўваць у цэль; пазбаўляць удзелу ў гульні.

    • Б. па воротах.
    • Б. ферзя.

11. пераноснае значэнне: Едка высмейваць, крытыкаваць.

    • Словы паэта б’юць па бюракратызму.

12. каго (што). Трэсці (пра хваробу, страх і пад. і размоўнае).

    • Кашаль б’е.

13. Імкліва выцякаць адкуль-н.

    • Струмень б’е.
    • Жыццё б’е (пераноснае значэнне).

14. Вырабляць пэўным спосабам.

    • Б. масла.
    • Б. валёнкі.

Фразеалагізмы:

• Бібікі (лынды) біць (размоўнае неадабральнае) — гультаяваць, бяздзейнічаць.
• Біць крыніцай — бурна развівацца.
• Біць на што (размоўнае) — імкнуцца да чаго-н.
• Ногі біць (размоўнае) — натруджваць ногі працяглай і дарэмнай хадзьбою.
• Біць па кішэні (размоўнае) — уводзіць у страту.
• Біць (сябе) у грудзі (размоўнае) — клясціся, запэўніваць у чым-н.
• Біць паклоны (размоўнае) — нізка кланяцца каму-н.
• Біць у адну кропку — дамагацца аднаго чаго-н.
• Біць у нос (размоўнае неадабральнае) — патыхаць якім-н. вострым пахам.
• Як у бубен біць (размоўнае) — гаварыць пра што-н. гучна, адкрыта.

|| закончанае трыванне: пабіць, прабіць і разбіць.

|| назоўнік: біццё, бой і бойка.