бязмо́ўны, ​✂.

  1. Пазбаўлены магчымасці гаварыць.

    • Бязмоўная жывёліна.

  2. Маўклівы, баязлівы, які не адважыцца слова сказаць.

    • Ён стаяў пануры і б.

  3. перан. Ціхі, напоўнены цішынёй.

    • Б. лес.

|| наз. бязмоўнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)